منــــم یــــه تقویم پــــر از زمســـتون چــله نشین دلـــی دربــــو داغــــون ســــال کبیسه امو شــــگون نــدارم از هیچکســــی خاطـــره ای نـــدارم جــــز یه نفــــر کــه دربو داغونم کرد بـره بــــودم گــــرگ بیابونـــم کـــــرد امــــا دلـــــم تـــــو غــــربت بیابـــون از راهی که رفته نشـــد پشــــیمون دل ای دل دیونه کی قدرتو می دونه برو فکر خودت باش پر از گرگه زمونه باز منتظر نشستی آب میشی دستی دستی تو هم بایـــــد مثل اون دلشـــو می شکســـتی